مسیریابی بهینه درون شهری در سیستم های اطلاعات مکانی

حجم و تنوع داده ها و معیارهای مکانی در زمینه یافتن مسیر بهینه در سیستمهای حمل و نقل، باعث گردیده است تا در سالهای اخیر بکارگیری سیستم اطلاعات مکانی برای تجزیه و تحلیل، تلفیق، مدلسازی و مدیریت داده های مکانی و توصیفی در شبکه گسترده حمل و نقل شهری از اهمیت خاصی برخوردار گردد. با این وجود اغلب روشهای مسیریابی در این سیستمها از پیچیدگی زمانی بالایی برخوردار بوده و در عمل نمی توانند بعنوان یک راه حل عملی و کارا در شبکه های بزرگ شهری مطرح گردند. در این تحقیق با ارائه یک الگوریتم ژنتیک تعمیم یافته بر اساس محیط سیستم های اطلاعات مکانی1(gis)، نسبت به طراحی و پیاده سازی یک روش کارا در مسیریابی چند هدفه شبه بهینه اقدام گردیده است. نتایج بکارگیری روش فوق در قسمتی از شمال شبکه شهر تهران بیانگر برتری کامل روش پیشنهادی نسبت به دیگر الگوریتمهای مرسوم مسیریابی است.